Czujnik konduktometryczny CDM-2, znany również pod nazwą sondy konduktometrycznej, przeznaczony jest do pomiarów przewodności elektrycznej właściwej (konduktywności) roztworów wodnych (elektrolitów). Czujnik CDM-2 został wykonany w wersji zanurzeniowej
i jest przystosowany do pomiarów w roztworach pobieranych do pojemników i naczyń, z otworami o średnicy nie mniejszej niż 12 mm. Czujnik nie jest przeznaczony do pomiarów w strumieniu roztworu. Jednakowa średnica korpusu ułatwia jego montaż w naczyniach lub uchwytach z wąskim otworem. Elektrody czujnika zostały wykonane z platyny pokrytej czernią platynową w celu ograniczenia zjawiska polaryzacji, występującego w próbkach o wysokiej przewodności. Czujnik CDM-2 nie posiada wbudowanego czujnika temperatury, co umożliwia współpracę z różnymi układami kompensacji temperatury występującymi w konduktometrach.
Konstrukcja czujnika oraz zastosowane materiały umożliwiają efektywne jego wykorzystanie w pomiarach próbek o szerokim zakresie przewodności właściwej. Zakres zastosowań obejmuje pomiary w wodzie destylowanej, wodzie oczyszczonej metodą odwróconej osmozy (RO), wodach gruntowych i powierzchniowych, ściekach oraz w roztworach soli, słabych zasad i kwasów mineralnych. Może być on także stosowany w akwarystyce słodkowodnej lub morskiej, do kontroli stopnia zasolenia wody oraz podczas przygotowania lub wymiany wody w akwariach. Czujnik nie jest przeznaczony dla pomiarów w próbkach o przewodności właściwej poniżej 0,1 mS/m (1 µS/cm), takich jak stosowana w energetyce woda zdemineralizowana lub kondensaty parowe oraz w próbkach o przewodności właściwej powyżej 10 S/m (100 mS/cm), takich jak stężone roztwory silnych zasad i silnych kwasów mineralnych. Nie należy stosować czujnika w roztworach zanieczyszczonych olejami lub smarami oraz powodujących uszkodzenie szkła lub platyny.