Czujnik konduktometryczny typu CDT-3, znany też pod nazwą sondy konduktometrycznej, przeznaczony jest do pomiarów przewodności elektrycznej właściwej (konduktywności) roztworów wodnych (elektrolitów), w warunkach laboratoryjnych. Czujnik CDT-3 został wykonany w wersji zanurzeniowej i jest przystosowany do pomiarów w roztworach pobieranych do pojemników i naczyń, z otworami o średnicy nie mniejszej niż 16 mm. Czujnik nie jest przeznaczony do pomiarów w strumieniu roztworu. Elektrody czujnika zostały wykonane z platyny pokrytej czernią platynową w celu ograniczenia zjawiska polaryzacji, występującego w próbkach o wysokiej przewodności. Skrajne pierścienie platynowe są zwarte, tworząc elektrodę zewnętrzną. Drugą elektrodą jest pierścień wewnętrzny. Rozwiązanie takie skuteczniej ogranicza wpływ ścianek lub dna naczynia na wskazania czujnika. Czujnik CDT-3 posiada wbudowany rezystor termiczny, ułatwiający stosowanie automatycznej kompensacji temperatury.
Konstrukcja czujnika oraz zastosowane materiały umożliwiają efektywne jego wykorzystanie w pomiarach próbek o szerokim zakresie przewodności właściwej, w tym również w roztworach o działaniu agresywnym lub zawierającym rozpuszczalniki organiczne. Zakres zastosowań obejmuje pomiary w wodzie zdejonizowanej lub destylowanej, w wodach kotłowych i kondensatach parowych, w wodach gruntowych i powierzchniowych, słabo zasolonych ściekach, oraz w rozcieńczonych roztworach soli, słabych zasad i słabych kwasów. Czujnik nie jest przeznaczony do pomiarów w próbkach o przewodności właściwej poniżej 0,01 mS/m (0,1 µS/cm) oraz w próbkach o przewodności właściwej powyżej 1 S/m (10 mS/cm), takich jak stężone roztwory soli, zasad oraz kwasów. Nie należy stosować czujnika w roztworach silnie zanieczyszczonych olejami lub smarami oraz powodujących uszkodzenie szkła lub platyny.