Elektroda zespolona, typu ERPt-111 jest ogniwem pomiarowym, przeznaczonym do pomiarów potencjałów utleniająco-redukujących (ORP, redoks) w roztworach wodnych. Składa się ona z platynowego półogniwa wskaźnikowego o potencjale zależnym od równowagi utleniająco-redukującej w roztworze oraz z chlorosrebrowego półogniwa odniesienia o potencjale stałym. Elektroda może być przydatna w okresowych pomiarach laboratoryjnych, przemysłowych lub terenowych. Zamocowane na końcówce półogniwo wskaźnikowe zapewnia dobry kontakt z roztworem badanym oraz ułatwia czyszczenie elektrody. W elektrodzie zastosowano niewymienny roztwór odniesienia z dodatkiem środka podwyższającego lepkość, który ogranicza szybkość jego wycieku i rozcieńczania pod wpływem roztworu próbki, a także ułatwia obsługę elektrody. Z drugiej strony, brak możliwości uzupełniania roztworu odniesienia ogranicza okres użytkowania elektrody. Dlatego nie zaleca się stosowania elektrody w pomiarach ciągłych, zwłaszcza w podwyższonych temperaturach lub w roztworach pod zwiększonym ciśnieniem (np. w rurociągach). W takich przypadkach korzystniejsze może być zastosowanie elektrody typu ERPt-13. Elektroda posiada odporny mechanicznie i chemicznie korpus epoksydowy, osłaniający półogniwo wskaźnikowe oraz łączniki elektrolityczne. Standardowym wyposażeniem jest butelka magazynowa z 3,0 M roztworem KCl, zapobiegająca wysychaniu roztworu odniesienia oraz zapewniająca optymalne warunki przechowywania elektrody.
Do typowych zastosowań elektrody ERPt-111 należą: kontrola przebiegu reakcji utlenienia i redukcji w procesach chemicznego lub biologicznego uzdatniania ścieków przemysłowych lub komunalnych, badania czystości wód powierzchniowych, kontrola procesów fermentacyjnych itp.
Jako przykłady można wymienić utlenianie cyjanków chlorem lub podchlorynem oraz redukcję chromianów do jonów chromowych w ściekach powstałych w procesach galwanicznych lub powierzchniowej obróbki metali. Elektroda ERPt-111 może również znaleźć zastosowanie w laboratoriach analitycznych, jako wskaźnik punktu końcowego miareczkowania w reakcjach utlenienia i redukcji (np. w jodometrii, bromianometrii lub manganometrii).