Czujnik konduktometryczny TCDM-201 przeznaczony jest do pomiarów przewodności elektrolitycznej roztworów wodnych lub wodno-organicznych. Może być także wykorzystany do śledzenia zmian przewodności podczas miareczkowania konduktometrycznego, zwłaszcza w próbkach o małych objętościach.
Czujnik posiada szklany korpus z dwoma współosiowymi elektrodami platynowymi, pokrytymi czernią platynową. Przedłużony korpus stanowi osłonę elektrod oraz wykazuje doskonałą odporność na działanie agresywnych roztworów i rozpuszczalników organicznych. Konstrukcja czujnika umożliwia dokładne pomiary przewodności właściwej w zakresie do 10 mS/cm. Umieszczenie elektrod na tej samej wysokości ogranicza wymaganą objętość roztworu, co umożliwia miareczkowanie próbek o objętości kilku mililitrów, pod warunkiem zastosowania naczynia reakcyjnego o wymiarach dostosowanych do czujnika. Czujnik posiada stały kabel ekranowany, zakończony wtyczką BNC.
Zastosowanie czujnika TCDM-201 w pomiarach przewodności właściwej dotyczy takich próbek, jak woda destylowana lub dejonizowana, wody kotłowe i kondensaty parowe, wody gruntowe i powierzchniowe, słabo zasolone ścieki oraz rozcieńczone roztwory soli. Czujnik nie jest przeznaczony dla pomiarów w próbkach o przewodności właściwej powyżej 1 S/m (10 mS/cm) takich, jak stężone roztwory soli, zasad i mocnych kwasów.
W wypadku zastosowania czujnika w miareczkowaniach konduktometrycznych, przewodność właściwa próbki nie ma tak dużego znaczenia, jak jej zmiany wywołane dodawanym titrantem. Analizy metodą miareczkowania konduktometrycznego mogą być korzystne w wypadku badania próbek mętnych lub barwnych, a także próbek, dla których występują trudności w identyfikacji punktu końcowego innymi metodami, np. potencjometrycznymi. Do takich próbek należą słabe kwasy lub słabe zasady, a także substancje wymagające nadmiaru titranta, ponieważ ich reakcja w punkcie końcowym miareczkowania zachodzi niecałkowicie.
Ze względu na pokrycie elektrod czernią platynową czujnik TCDM-201 nie jest odpowiedni do stosowania w miareczkowaniach strąceniowych. Osad powstający jako produkt reakcji mógłby zanieczyścić powierzchnię elektrod, powodując zmianę stałej K czujnika.